Tehno producent iz Los Anđelesa, Džon Huan Mendez, poznatiji kao Silent Servant. Mendezova uprava, agencija Triangle, potvrdila je vest poslatoj Resident Advisor-u. Uzrok smrti nije otkriven, ali se veruje da su Mendezova partnerka, Simone Ling, kao i Luis Vaskez, poznatiji kao darkwave muzičar ,,The Soft Moon”, poginuli u istoj nesreći.
Istaknuta figura u elektronskoj muzici više od 30 godina, Džon Huan Mendez najpoznatiji je kao član tehno kolektiva ,,Sandvell District” koji definiše eru zajedno sa Regis, Female i Function. Nakon što se Sandvell District raspao 2011. godine, Mendez je pokrenuo izdavačku kuću Jealous God sa Regisom i Džejmsom Raskinom, objavivši ploče poput Varga, Phase Fatale i Black Merlina. Mendezova muzika je izdata u kućama kao što su Cititrak, BITE i Hospital Productions. Nova kompilacija Sandvell District-a, ,,WHERE NEXT ?” nedvno je najavljena. Preminuli producent bio je redovan u nekim od najboljih svetskih tehno klubova, uključujući Berghain, Tresor, Bassiani i KHIDI.
Sarađivao je na projektima koji su bili odgovorni za globalnu promenu u žanru dok se njihova etiketa prilagođavala i izazivala paradigmu minimalnog tehna, preuzimajući uticaj iz drugih izvora kao što su dub, post -pank, pa čak i klasični minimalizam.
Njegova veza sa muzikom seže mnogo dalje od ovih suštinskih izdanja. Sa ,,In Memoriam”, najnovijim izdanjem Silent Servanta za Tresor Records, Mendez piše duboko lične memoare o 30-ogodišnjoj karijeri koju je proveo u istraživanju i upijanju mračne strane muzike; pažljivo osmišljena elegija ljudima, mestima i prošlim vremenima i trajni efekat koji oni imaju na sadašnjost.
Kroz četiri numere, Mendez odaje počast najranijem detroitskom tehnu i elektro, belgijskom EBM pokretu i talasnoj muzici koja je usledila, monumentalnom dub tehno zvuku iz Berlina i tvrđem, abrazivnom zvuku Velike Britanije na prelazu iz poslednjeg milenijum; istražujući i pozivajući se na žanrove koji su uticali na njegov kasniji rad. Svaki naziv numere daje nagoveštaj o vremenskom okviru koji ponovo razmatra i rekontekstualizuje kao E.P. prenamenjuje stilove koji su na njega izvršili uticaj.
Ovaj E.P. predstavlja čistu destilaciju Mendezovih sećanja dok istovremeno učvršćuje njegovo mesto u sadašnjem i budućem zvuku tehna 21. veka; svesni odakle smo došli, ali fokusirani na to kuda idemo.
