Frontmen grupe Cockney Rebel, Stiv Harli, preminuo je u 73. godini. Harli je bio na lečenju od raka i morao je da otkaže niz nastupa prošle godine zbog toga.
Porodica engleskog muzičara objavila je vest u saopštenju, napisavši: “Užasnuti smo što objavljujemo da je naš divni muž i otac preminuo mirno kod kuće, sa svojom porodicom pored njega.“
Stiv Harli je rođen u Londonu 1951. godine, a dobar deo detinjstva proveo je u bolnici nakon što je u mladosti oboleo od dečije paralize. Pohađao je časove muzike kada je bio dete. Rano je napustio školu i počeo da radi u novinama, prvo kao računovođa, a kasnije kao reporter. Ali on je napustio taj posao i počeo da igra i nastupa u folk klubovima.
Pokrenuo je Cockney Rebel 1973. sa Džonom Polom Krokerom, i oni su okupili bend koji je potpisao ugovor sa EMI nakon što je odsvirao samo nekoliko nastupa. Njihov debi singl “Sebastian” i debi album The Human Menagerie objavljeni su pre kraja te godine.
Pesma “Judy Teen”, koji je izašala na početku 1974. godine, bio je prvi britanski hit benda, koji je kapitalizovao popularnost pesme “Sebastian” u ostatku Evrope. Harli je objavio solo singl “Big Big Deal” otprilike u isto vreme kada je bend počeo da radi na svom drugom albumu The Psychomondo, koji je izašao u leto 1974. godine.
Do tog vremena, tenzije unutar benda su postale zategnute i Kroker, Milton Rejm-Džejms i Pol Džefris su dali otkaz. Harli je morao da sastavi novi bend, osim bubnjara Stjuarta Eliota koji je ostao, i počeo da nastupa i snima kao Steve Harley & Cockney Rebel.
Njihov sledeći album, The Best Years Of Our Lives iz 1975. godine, sadržao je ono što će postati njihov najtrajniji hit, “Make Me Smile (Come Up And See Me)”, koji je bio usmeren na članove benda koji su dali otkaz. Cockney Rebel je zabeležio nekoliko hitova u godinama nakon toga, uključujući “Mr. Raffles (Man, It Was Mean)” i obradu pesme Džordža Harisona “Here Comes The Sun” i snimio još nekoliko albuma, Timeless Flight i Love’s A Prima Donna (oba su izašla 1976. godine).
Bend se razišao 1977. i Harli se preselio u Los Anđeles da snimi svoj solo album iz 1978. godine Hobo With A Grin, ali se već vratio u Britaniju u vreme kada je The Candidate izašao sledeće godine. Njegova produkcija se usporila 80-ih, ali se ponovo ubrzala 90-ih kada je oživeo bend Cockney Rebel i objavio još nekoliko solo albuma.
Izjava Harlijeve porodice koja je objavila njegovu smrt glasi: “Ko god da ga je poznavao, zna da je njegovo srce odisalo samo ključnim elementima: strašću, ljubaznošću, velikodušnošću i još mnogo toga, u izobilju.“
