Tokom više od 50 godina karijere Takera Cimermana (Tucker Zimmerman) 80-godišnji folk pevač i tekstopisac rođen u SAD, sa stalnom adresom u Belgiji, zadržao je nivo opskurnosti, stekavši reputaciju jednog od najpotcenjenijih talenata američke folk muzike. Tokom godina, Cimerman je dobijao pohvale od savremenika kao što su koleginica sa etikete 4AD Edrian Lenker ( Adrianne Lenker) iz Big Thief-a – koja kaže: „Tucker Zimmerman je jedan od najvećih tekstopisaca svih vremena“ – i Ejndžel Olson (Angel Olsen). Pohvale su stizale i od velikana poput Tonija Viskontija i Dejvida Bouvija (koji je za Cimermana rekao da je „previše kvalifikovanim za folk“).
Godine 2024, Taker Cimerman se konačno pojavljuje sa “Dance Of Love”, svojim 11. studijskim albumom i debijem za 4AD, sa Big Thief-om kao pratećim bendom (i saradnicima Metom Dejvidsonom i Zakom Burbom). Uz rezultat njihovih zajedničkih napora, slušaoci će pronaći višežanrovsku, iskrenu listu pesama sa uzbudljivim melodijama, povezanim meditacijama od pisca pesama koji je imao pun i uzbudljiv život, ukrašen sadržajnim prijateljstvima, teškim ali vrednim lekcijama, svetskim iskustvom, i na kraju – puno ljubavi.
Uprkos tome što je bio ispod radara veći deo svoje bogate i višeslojne karijere, Cimerman je dobio pohvale od gore pomenutih savremenika, a njegov debi iz 1969. godine “Ten Songs“ se našao na listi 25 omiljenih albuma časopisa Vanity Fair. Bez obzira na sve, Cimermanov relativno „nepoznati” status u svetu popularne muzičke kulture je donekle anomalija.
Međutim, da bi se razumeo Cimermanov najnoviji materijal, neophodno je razumeti njegovu prošlost. Cimerman – rođen i odrastao u San Francisku, a sada živi u Liježu – je muzičar naoružan veštinama godina klasične obuke i neverovatnog životnog iskustva.
Cimermanova profesionalna karijera pisanja pesama započela je u njegovim srednjim dvadesetim, nakon adolescencije, svirajući po svadbenim bendovima i srednjoškolskim grupama, a kasnije studirajući teoriju/osnove na SF City i State Colleges. Bile su to šezdesete godine prošlog veka, a Cimerman (tada samozvani „pijanista“) je napravio kolekciju od klasičnih sonata i popularnog džeza, uz moderne favorite kao što su James Brown, Muddy Waters, The Royals i B. B. King- “ova muzika uzburkala mi je dušu, promienila mi način razmišljanja, promenila mi je život,” rekao je. Posle decenije antiratnih protesta i eskapada bombardovanja drogom, Cimerman se preselio u Rim pod Fullbrightovom stipendijom kako bi studirao kod slavnog kompozitora Gofreda Petrasija (Gofredd Petrassi). Kako je rock‘n’roll u isto vreme zavladao scenom, Zimerman je osetio inspiraciju da svom repertoaru pored klavira konačno doda gitaru (ili,zapravo, nekoliko jednostavnih akorda). Ubrzo je svoju poeziju, u brzom nizu, pretočio u više od 300 pesama, zaključivši da mu je sudbina da postane muzičar.
Nakon toga, seljakao se po zemlji sa ženom koju je upoznao u Rimu i u koju se zaljubio, Marie Claire (sada njegova supruga već 55-godina, koja se takođe pojavljuje na njegovom novom albumu) – njegov cilj: ne samo da pobegne od Optužnice za izbegavanje mobilizacije u SAD, ali i da napravi skok i nastavi profesionalnu muzičku karijeru. Na kraju se par našao u Londonu, gde se Cimerman upoznao i odmah povezao sa velikim producentom i muzičkom ikonom Tonijem Viskontijem. Sa svojim debi albumom, Cimerman je postao jedan od prvih umetnika koje je producirao Viskonti. Viskonti je zatim producirao umetnike kao što su Marc Bolan, T-Rex, The Moody Blues i budući obožavatelj Takera Cimermana, Dejvid Bouvi (David Bowie). Međutim, u Belgiji je Cimerman zaista počeo da napreduje, i nastavlja da to čini 50 godina kasnije. Tamo je procvetao, postao sigurniji u svoju umetnost, uspostavio nove veze, odsvirao više koncerata nego ikada ranije i napisao kolekciju novih avanturističkih pesama koje su kasnije postale albumi. U ovom trenutku osećao se kao punopravni muzičar više nego ikada.
“Moj svet pesme postao je poput jeke. Protekla je pored mojih vrata. Uronio samu to za svaki nastup. Pesme su otplutale gotovo istog trenutka i doplutale”, primietio je on.
“Posle godina pisanja i punjenja kutija sa više od 500 notnih zapisa, konačno sam pronašao svoj put, svoju originalnost, svoj glas”, Cimerman objašnjava krivu pisanja pesama, koja je počela kasnih 70-ih.
„Prošle godine mi je postalo jasno da samo na jednu vrstu pesama vredi trošiti vreme: one koje imaju pozitivnu poruku i miran vajb […] Samo poezija. Malo pevušenja koje bi nas moglo podići iznad naših svakodnevnih briga i strahova, malo pevušenja koje pokušava da učini svet boljim mestom za život.”
Sa svojom 11. pločom, saradnjom sa Big Thief-om, Cimerman je iskoristi oovu ideju, što je rezultiralo višežanrovskom, iskrenom listom pesama od kantautora koji je imao pun i uzbudljiv život.
