Božo Vrećo, popularni bosanskohercegovački pevač sevdalinki, poznat po svojoj interpretaciji tradicionalnih pesama, kao i po svom jedinstvenom stilu oblačenja i izražavanja.
Sevdalinka je tradicionalna muzička forma karakteristična za Balkan, posebno popularna u Bosni i Hercegovini. Novi singl “Sevlija” označava reč iz bosanskog jezika koja se koristi za opisivanje osobe koja voli ili uživa u sevdalinkama, emotivne pesmama koje često izražavaju ljubavne teme, nostalgiju i melanholiju. Izraz “sevlija” određuje ljubitelje sevdaha i one koji su duboko povezani s bosanskim muzičkim nasleđem.
Međutim, kantautor se opredelio za značenje iz persijskog jezika i o tome više podelio sa publikom:
“Pjesmu Sevlija po perzijskom prevodu značenja imena “Žena Čempres” sam napisao i uglazbio tako da retrospekcijski odgovara stoljetnoj baladi i romansi izmedju dvoje Shams(mene) i Sevlije( Nina) koji se vole od ranog djetinjstva, zavjetuju se i obećaju jedno drugom simbolično sa bijelim koncem koji ona nosi sve do ugovorene udadbe (udaje) od strane njenih roditelja za imućnog Ajsin bega koji dolazi po nju u Šeher Saraj. Sevlija od tuge umire i time tragedija postaje mit o neprebolnoj ljubavi. Aranžmanski moj logičan izbor je bio nenadmašni i plemeniti prijatelj i muzičar artist koji me uvijek nadahnjuje da budem još bolja i sadržajnija verzija sebe, divni Miroslav Tadić i njegovi “prsti od pamuka” koji ispredaju priču u perfektnoj simbiozi sa mojim pojanjem. Minimalistično i vrlo nježno, arhetipski i u scenama skoro bez treptaja, vrlo smireno i bez naglosti u pokretu, sve je poput sna i prividjenja. Scene u kojima ona zamišlja i naše vjenčanje onog trenutka kad se udaje za nevoljenog, scene kraj Sebilja gdje zamišlja da je odvodim daleko i da meni pruža ruke da je spasim i scene gdje mene vidi u zrcalu (ogledalu) dok drugi je zove svojom. Ta čežnja kulminira njenom tragičnom smrću na kraju, gdje ne znamo što je učinila prekrivajući svoje lice crnilom, to jeste simbolika antičke tragedije i karasevdaha i žrtvenog odlaska sa ovog svijeta.”
Miroslav Tadić je renomirani gitarista, kompozitor i muzički pedagog iz Beograda, poznat po svom izuzetnom muzičkom talentu i širokom rasponu muzičkih stilova koje interpretira i komponuje. Njegova muzika spaja elemente klasične muzike, džeza, tradicionalne balkanske muzike i avangardnog pristupa.
Tadić je stekao međunarodno priznanje kao virtuozni gitarista i nastupao je širom sveta. Snimio je više albuma kao lider benda ili kao solo izvođač, a višedecenijska saradnja koja ostaje najupečatljivija je ona sa makedonskim virtuozom na gitari, Vlatkom Stefanovskim.
